Љубиша Петровиќ Брка од селото Бобово кај Свилајнец, по три децении работа во Швајцарија, пред 11 години решил да се врати во родната Србија и на посебен начин да покаже дека и таму може да се живее убаво и удобно.
Во 2019 година, тој основал фарма за магариња во неговото село.
-Соседите ми се смееја кога реков дека ќе отворам фарма за магариња. Меѓутоа, бев одлучен, бидејќи овие животни ги сакам уште од моето најрано детство – вели Љубиша, кој моментално е во Швајцарија, како што вели има уште неколку години до пензија, но кога и да има време, доаѓа во Србија за да ги посети неговите миленици и да види дали треба уште нешто за фармата која им ја доверил на своите најблиски роднини да се грижат за неа.
На фармата за магариња во селото Бобово моментално има 25 магариња, а се започнало со доаѓањето на Цветко на фармата, кого сопственикот Љубиша Петровиќ го добил од својот кум за педесеттиот роденден.

После тоа купил уште магариња и сега на фармата има вкупно 25, од кои шест магариња го даваат ова благородно и лековито млеко. Дивна, Јуна, Мими, Петројка, Маја, Чупка, Лепа, секое животно си има свое име. Љубителите на магариња доаѓаат да се фотографираат со нив. Некои само сакаат да ги погалат, бидејќи се вели дека од луѓето ја извлекуваат негативната енергија, но повеќето од нив доаѓаат да купат млеко и сирење.
-Млекото е навистина лековито. Ни доаѓаат луѓе од цела Србија. Тетратката е полна со оние кои се најавуваат. Доаѓаат Романци, Бугари, Французи, доаѓаат од Швајцарија. Секој што има здравствени проблеми, било да е тоа со белите дробови или имунитетот, доаѓа кај нас по нашето млеко, кое не може да наштети, само помага. Кој е во неволја, со најтешки болести, доаѓа да земе млеко. Секогаш даваме повеќе во такви случаи – вели Слаѓан Тилиќ, кој е роднината кој се грижи за фармата, пренесува Еkapija.
Тој детално објаснува како се добива млекото и зошто цената е повисока во однос на другите видови млеко.

-Млекото се добива само седум до осум месеци. И тоа еден месец по лактацијата, започнува молзењето, кога младенчето цица. Тогаш се зема и млеко. Дневно се добиваат од 300 до 800 милилитри, во зависност каква е магарицата – вели Слаѓан и напоменува дека затоа цените на млекото од магарињата се повисоки од кравјото млеко, бидејќи млекото се добива само за неколку месеци.
За литар магарешко млеко треба да одвоите 50 евра, а за килограм вистинско магарешко сирење за кое се трошат 25 литри млеко, бидејќи млекото е без маснотии, треба да одвоите значителна сума на пари бидејќи не е лесно да се направи. Вистинските хедонисти не жалат што платиле 1.000 евра за килограм. Оние кои не можат да си дозволат, купуваат сирење по грам. Значи парче од 100 грама чини 100 евра.
Досега имале само три муштерии за сирење.
-Млекото има сладок вкус, многу е вкусно, нема мирис и е без маснотии. Не за џабе старите Грци го користеле овој пијалак како главен антибиотик, а старите Римјани како медицински пијалак. Клеопатра го користела за капење, па затоа се смета за вистински еликсир на младоста и убавината. Планираме во блиска иднина да се прошириме и да воведеме кој ќе ја посети нашата фарма да има каде да преноќи, а на некои што сакаат ќе им овозможиме да се капат во магарешко млеко – вели Слаѓан и објаснува дека на фармата за посетителите има и сапуни направени од ова млеко, а размислуваат да почнат и со козметички препарати.

Според сопственикот, целта е во скоро време фармата да се прошири уште повеќе.
-Покрај 50.000 евра што ги вложи за купување животни и опремување на објектот за нивно одгледување, Љубиша сака да инвестира уште повеќе и да ја прошири фармата на 100 или повеќе грла. Нема да штеди пари, иако за една магарица треба да се одвојат околу 400 евра, а за магаре околу 250 евра. Затоа малкумина се занимаваат со овој бизнис – потсетува Слаѓан и вели дека овие благородни животни лесно се одгледуваат.

За магарињата често се вели дека се тврдоглави животни, но Слаѓан го тврди спротивното.
-Најдобро млеко даваат кога ќе бидат пуштени на ливада и пасиште. Инаку, не ги пуштаме во зима, ги чуваме во нивните штали иако се отпорни на студ и не би имале ништо против. Ги храниме со сено, им даваме овес и вложуваме многу љубов и труд во нивното одгледување. Тие не се тврдоглави животни како што мислат некои, тие се питоми и паметни животни кои треба да се сакаат – вели Слаѓан Тилиќ.