Тихомир Туцман од селото Појатно во близина на Загреб уште од раното детство ги сакал печурките, иако не ни насетувал дека еден ден ќе живее од нив. Одгледувањето исклучиво на буковки му е основен бизнис од 2007 година кога ја регистрирал фармата.
Овој несуден магистер по фармација со диплома од Земјоделскиот факултет во Загреб ја заокружил својата приказна со овоштарник од 1,5 хектар каде што одгледува праски, јапонски круши, кајсии, цреши и сливи.
„Најголем проблем во одгледувањето печурки се летните месеци, бидејќи пазарот се префрла на море, а печурките се многу расипливи, па во тој период се посветувам на овошките“, вели Тихомир.
Сè што одгледува продава на куќниот праг, а трипати неделно носи и буковки на загрепскиот пазар. Годишно бере околу 6 тони праски од 1.000 стебла, а од нив продава околу 200 килограми дневно, кога им е сезона.
„Сепак, одгледувањето печурки е посигурно, нема толку многу ризици и се работи за производство во контролирани услови. Тие се константа. И праските се одлични, заработката е добра, но тоа е производство под отворено небо иако мене се ми е осигурано“, напоменува тој.
Тихомир вели дека првата вреќа ја одгледал на 16 години, а уште повеќе се заинтересирал за одгледување додека студирал агрономија. Најмногу го интересирале буковките, со кои почнал, а сега се занимава со одгледување и производство на шест различни видови. Шампињоните на почетокот „отпаднале“ бидејќи, објаснува, пазарот е заситен од нив. Годишното производство му достигнува пет тони, додека неделно бере 150 килограми.
Сопствена формула за супстрат
„Кога почнав да продавам на пазарот во Шпанско, почнав да ги едуцирам клиентите, да им објаснувам како растат, како изгледаат свежи и на крајот споделував рецепти за подготовка на јадења. Сега веќе имам околу 200 редовни клиенти неделно“, вели Тихомир, кој експериментирал пет години додека не развил своја формула за супстрат од кој растат печурките, во што, како што вели, нема конкуренција бидејќи производството е многу специфично.
Супстратот за шампињони, како и за буковките, најмногу се увезува од Унгарија и Италија, а сакал да произведе печурка на супстрат што сам го направил. Тој вели дека буковката е сапрофит кој користи целулоза за да ја изгради својата биомаса. Затоа во природата најчесто се јавува на трупците, додека комерцијално најмногу се одгледува на слама, иако може да расте на која било органска супстанција која содржи целулоза, како дрво, струготини, слама, сено, хартија, лисја, кафе и слично.
„Јас лично користам слама од пченица измешана со протеини и јаглехидрати“, објаснува тој. Сламата мора прво да се иситни на три до четири сантиметри, а потоа да се стерилизира со топла вода и да се излади. После тоа се пакува во вреќи и се меша со мицелиумот. На крај се дупчат дупки на вреќите кои се ставаат во просторија на 24°C. По две до три недели кесите се инкубираат и се ставаат во просторија каде што температурата е околу 12-16°C, релативната влажност е 80 до 90 проценти, воздухот мора да се вентилира и да се симулира промената на денот и ноќта.
Одлуката за буковката е донесена затоа што, објаснува тој, нутритивно е подобра од шампињоните, а полесна за одгледување бидејќи може да се одгледува на чиста слама.
„Се трудам да бидам прифатлив за клиентите со цената. Најсреќен би бил кога ќе дојдам на пазар ако се продаваат, а не ако купувачите се двоумат околу 200 грама месо или печурки“, вели тој.
Работата ја организирал по неделна шема во која четири дена произведува супстрат, а три работи во продажба. Во моментов тој е единствениот вработен во неговата фарма, освен за време на бербата, кога на помош му доаѓаат сопругата и родителите.
„Имам слобода да ја организирам мојата работа, што е дополнителна предност“, забележува Тихомир, кој користи обновливи извори на енергија во производството, купил печка на пелети, поставил соларни панели, опремил машина за пакување и со тоа го заокружил производството.
Извор: agroklub.com
