Хортензијата привлекува внимание каде и да се посади. Како централна точка во градината, во вазна или во невестински букет, хортенизите на многумина им се омилен цвет.
Покрај тоа, и прилично лесно се одгледуваат. Сѐ што треба е да се осигурате дека растението ги добива вистинските количини вода и ѓубриво. Клучно е да се знае видот на хортензија што се одгледува. Иако ги има околу седумдесеттина, во градините најчесто се одгледуваат овие три сорти на хортензии: лазечки, мазни и многулисни.
Освен раскошните цветови, украсна вредност на хортензиите им даваат и интересните листови. Крупните цветови можат да бидат широки и плочести, како купола или целосно округли во нијанси на црвена, сина, розева или бела боја. Цветовите на видот H. macrophylla и H. paniculata можат да се исушат и како такви се одлични за украс.
Хортензиите најчесто се садат покрај ѕидовите на куќите и терасите. Најдобро успеваат на влажна почва, на осветлени или места во полусенка. Во негата спаѓа редовно залевање и прихрана со комплексно ѓубриво секоја година напролет. Се реже во пролет, а тогаш и се размножува со стеблести резници.
Цело лето и есен хортензијата дава раскошни, прекрасни цветови во вашата градина или дом. Не бара многу – ѝ треба само многу светло и вода. Иако, оваа грмушка со тркалезни цветови со бела, розева, жолта и виолетова боја подобро ќе успева во полусенка отколку на директно сонце. Во летните месеци нема да ѝ штети ниту ако ја наводнувате двапати дневно – доцна навечер и рано наутро. Најдобра вода за хортензијата е дождовница или отстоена вода.
Кога ќе настапат студените денови со ова растение пристигнато од Јапонија пред два века, треба да постапувате како со розите. Хортензиите добро ја поднесуваат зимата и нивните цветови ќе издржат температура од -10 степени. Како и розите и хортензијата е дрвенеста џбунеста билка која од студот се штити со покривање со лисја внатре во грмушката. Пред тоа грмушката се чисти од сувите, изумрени гранчиња и се сечат сувите цветови, а околу грмушката може да се стави жичена мрежа која ги придржува гранките во компактна грмушка.
Големите, згуснати кластери цветови цветаат преку цела сезона, сѐ до зимата. Повеќето видови толерираат синце, особено ако се работи за силно попладневно сонце. Цветовите ја менуваат бојата зависно од нивната старост: од кремасто бела боја одат кон црвеникава и на крајот на есента и зимата стануваат темно кафеави. Нивната боја не зависи од ПХ на земјата.
