Компирот кој не е третиран со некои препарати и кој е складиран на температура поголема од 4-6 степени Целзиусови, многу брзо ќе почне да ‘рти. Поради тоа тој ја губи цврстината. Проблем во тоа е што из’ртениот никулец содржи поголема или помала количина на отровен соланин и други горки материи.
Компирите кои имаат кратки никулци ( до еден сантиметар) по лупењето и сечење на проникнатите места можат да се јадат безбедно. Компирите со долги и светли никулци не е добро да се јадат. Освен условите за складирање, склоноста на компирот кон ‘ртење зависи и од сортата: за подолго чување одговараат само средни и доцни сорти. За да компирот ви трае подолго, вадете го од земја дури кога ќе биде сосема созреан.
Исто така, најдобро е да го чувате на темно, суво и постудено место (но внимавајте да не биде премногу студено, за компирот да не замрзне). Никогаш немојте да го миете пред складирање, туку само со рацете можете да ја отстраните земјата и нечистотијата.
Компирот би требало да се чува што подалеку од извор на сонце. Дури и кога компирот ќе ви омекне можете да го употребите. Ставете го во ладна вода на два часа да зацврсне и ќе имате подобар вкус. Ако компирот кој го варете е стар потребно е во водата во која се вари да додадете малку шеќер. Зелените делови од компирот секогаш треба да ги отстраните.
Напишете коментар