Целерот е двегодишно растение кое потекнува од Европа, а денес се одгледува низ целиот свет како градинарско растение, од кое се користат лисјата, стебленцата, корењата и семето.
Целерот е мало растение, достигнува едвај половина метар во височина и бара влажна почва за да успее.
Дава цветови со форма на чадор на врвот од стеблото во текот на втората година.
Постојат неколку сорти целер. Од дивиот целер (Apium graveolens dulce) потекнуваат сите останати сорти, а меѓу најпопуларните сорти кои се одгледуваат низ светот се: листестиот целер (Apium graveolens secalinum) и коренестиот целер (Apium graveolens rapaceum). Од коренестиот се користи само коренот, а листовите како зачин, додека од листестиот се користат крцкавите стебленца.
Во коренот прекриен со влакненца и со остатоци од земја се крие богат и ароматичен вкус, кој ќе збогати многу јадења, а добар е и како прилог.
Лисјата на целерот се богат извор на флавоноидни антиоксиданси, како што се: зеаксантин, лутеин и бета-каротин, кои имаат антиоксидантни својства и заштитуваат од одредени видови рак. Целерот е добар извор на витамин А кој е потребен за одржување на здравјето на слузокожата и кожата и е клучен за добриот вид. Обезбедува 9 проценти од препорачаната дневна доза на фолна киселина, а содржи и рибофлавин, ниацин и витамин Ц – состојки кои се неопходни за одржување на доброто здравје.
Семето од целер, кое се користи како зачин, на изглед е слично со семето од ким. Има темно кафеава боја, долгнавеста форма, со тенки, вертикални риги. Има силен вкус и арома.
Целерот лесно се вари и има двојно помалку калории од компирот, а 100 г корен од целер содржи 40 калории. Тој е одличен извор на витамини, има диуретско дејство, а помага при надуеност и стомачни тешкотии.
При избор на корен од целер водете сметка да е цврст на допир, а ако има остатоци од стебленцето, тие мора да бидат свежи. Колку повеќе стои, целерот повеќе ја губи бојата и брзо оксидира, но притоа губи и вредни нутритивни состојки. Затоа не треба да се купува сечен, туку цел корен.
Ако купувате стебленце со листови, тие мора да бидат светлозелени и крцкави. Коренот од целер може да се чува во фрижидер неколку недели, а стебленцата во ќесичка во фрижидер можат да стојат до една недела.
Многумина мислат дека целерот се употребува само како додаток за супа или варива. Но целерот може да се јаде и суров, исечен на стапчиња како грицки, со некој сос или додаток на салата. Исечен на тенки ленти може да е главна или придружна состојка во разни јадења. Исечете го на коцки, сварете го со пире и тоа нема да биде веќе здодевен прилог. Печете го во рерна, додајте го на кремасти супи, ризото…
А ако сакате крцкав целер, направете чипс – коренот од целер исечете го на тенки листови, валкајте ги во брашно, потоа во јогурт, па пак во брашно и пржете ги во сад со длабоко масло. Посолете ги и сервирајте ги со некој освежителен сос.