
Времето студено, новогодишните и божиќните празници штотуку изминаа, а 32 годишниот Александар не пречека во дворот работно хранејќи ги животните во неговата мини фарма.
,,Оваа работа е таква , не знае за празници и за студ” – видно расположен Александар, ни посака срдечно добредојде.

Александар и Емилија Лазаревски од битолското село Олевени се млад брачен пар кој веднаш по стапувањето во брак, пред 5 години основале своја мини свињарска фарма. Започнале со само неколку мали прасиња, а денес имаат околу осудумдесет грла.

Емилија е родена во Битола и по професија е нутриционист.
,,Кога Александар купи мали прасиња јас прв пат во мојот живот видов живо прасе. Но полека, полека секако со помош на свекрва ми научив” -вели таа.

Емилија и Александар сами го водат овој бизнис од кој велат дека се задоволни. Во работата им помага и мајката на Александар но главно тие двајцата ја работата целата работа, учејќи најмногу од искуството. Каде добро, каде ќе ја погрешат но важно желбата за успех ги мотивирала да продолжат да работат и да се усовршуваат.

Александар патувал во повеќе земји како Шведска Данска ,Турција, Србија и секаде посетувал по неколку свињарски фарми.
,,Гледав како е таму прашував , учев и колку што можам се трудам на нашата мини фарма да применувам по нешто ново. Ете на пример во повеќето фарми прасињата лежат на слама, а во мојата боксовите се послани со талаш“

Заработката им е исклучиво од продажба на прасињата
,,Почнувајќи од ноември продадовме повеќе од шеесеттина прасиња-вели Александар. Сега се останати уште седумнаесет но веќе размислувам да го зголемам бројот за наредната година.

Кога се појави Африканската свинска чума малку се загрижив. Присуствуваме на советувањата што ги организираше Агенцијата за храна и ветеринарство, ги послушавме нивните совети во врска со биосигурносните мерки . Се трудиме да ги приенуваме колку што можеме повеќе и засега немаме никаков проблем. Нашите свињи се во затворени простории внимавам на хигиената максимално и мислам дека нема да имаме проблеми и во иднина – вели Александар.
Од пред 2 години тие почнале да одгледуваат и овци. Александар добил две јагниња како компензација за некоја работа и почнал да го зголемува стадото кое сега брои 25 овци.
,,Продавам и јагниња но само машки. Целта ми е да го зголемам стадото. Мелекото од овците го преработуваме во сирење но засега само за домашни потреби. Кога ќе имаме повеќе сигурно и тоа ќе го правиме за да го продаваме”.-вели Александар

Почнале речиси од ништо но задоволни се од тоа како се развиваа нивниот бизнис. Успеале да ги зголемат и површините обработлива земја кои главно ги сеат со пченица , јачмен сончоглед, а имаат и ливади. Поточно произведуваат храна за животните во фармата. Сега обработуваат околу 20 хектари земја. Успеале да купат и трактор, комбајн, балирачка, прскалка приколка и др. Сето тоа исклучиво од свињарството.


,,Моите планови се фокусирани главно на производството на месо. Оваа пролет започнувам да градам амбар каде што ќе ја складирам храната за животните, а исто така сакам да ги проширам и боксовите каде што се прасињата за што мојата сопруга аплицираше на повикот за Рурална жена, па ќе видиме”.
Емилија всушност е носителот на целото земјоделско стопанство што го имаат. По професја е нутриционист па успеала и својата струка да ја примени на нивната фарма.
,,Морам да ви се пофалам со колбасите што ги прави Ема. Од првокласно свинско месо и по стар традиционален рецепт. Годинава направивме колу 100 килограми колбаси. Посебно се убави затоа што се чадени на слама” – вели Александар .
Домаќините спремиле и за нас да ги пробаме и мора да признаеме дека се навистина исклучително вкусни. Секоја чест за Емилија.

Сонот на овие двајца млади луге за во иднина е да изградат сопствена кланица и да продаваат исклучиво квалитено месо од домашно производство, а исто така и домашни преработки од месо и млеко.
,,За да го стварам својот сон потребни ми се повеќе пари. Ги следам повиците од ИПАРД програмата и можеби ќе се одлучам да аплицирам за некој од нив. Имам проблем што повеќето земјоделци од овој регион го имаат а тоа е легализацијата на објектите, но верувам дека и за тоа ќе се најде решение. Јас знам дека во свињарството не можам да бидам прв но ќе се трудам да бидам што е можно подобар. Да, секако дека има пари во земјоделството но само ако се работи како што треба. Всушност како и во секоја друга дејност” -се смее Александар
Видовме многу ентузијазам и оптимизам кај овој млад брачен пар. Велат дека само она што човек ќе го сработи за себе е сигурно и доходовно. Човек што работи секогаш ќе може добро да живее.
Билјана Џима