Ана, деведесетгодишна баба, живее сама во зафрлено планинско село, далеку од модерните погодности како што се продавници и аптеки. И покрај суровите зими и предизвиците на живеење во таква средина, секојдневно се грижи за своето домаќинство. Таа чува крава со теле, свиња и две мачки, што бара значителен физички напор, особено на нејзина возраст.
Секоја недела, без разлика на временските услови, Ана слегува во селото за да ја посети црквата и да ги набави потребните намирници. Оваа рутина не само што ѝ овозможува да ги обезбеди основните потреби, туку вели дека и ги вежба мускулите и мозокот со тоа што пресметува колку чини некоја работа на пазарот.
Нејзината приказна е прикажана во документарен филм кој ги осветлува предизвиците и убавината на животот во изолираните планински области. Филмот дава увид во секојдневието на Ана, нејзината посветеност на традицијата и непоколебливата сила наспроти тешките животни услови. На нејзината маса секогаш има домашни јадења.
Иако има 90 години, Ана не пропушта прилика да готви секој ден. Домашниот леб е секогаш на менито, а јадењата се вистински мали уметнички дела, подготвени на старински шпорет на дрва. Баба Ана сама сече дрва, а од нејзината сила и издржливост многу помлади луѓе се засрамени. Таа е пример дека со волја и упорност се е возможно – дури и не и треба маж за да се справи со животните предизвици. Овој документарец не само што ја покажува извонредната издржливост на Ана, туку нè потсетува и на важноста од зачувување на традиционалниот начин на живот и вредностите што тој ги носи. Приказната на Ана е инспиративна и предизвикува размислување за едноставноста и силата на човечкиот дух.
