Што претставува одржливо земјоделство?

 Одржливото земјоделство овозможува трајно производство на примарни земјоделски производи, користејќи одобрени хемикалии кои имаат најмалку штетно влијание врз животната средина и здравјето на луѓето. Тоа се потпира на принципите на одржлив развој, бидејќи обезбедува храна, греење и растителни влакна, истовремено почитувајќи ги економските и социјалните ограничувања кои обезбедуваат одржливост на производството, каде перформансите на животната средина се поважни од економската ефикасност.

Сите агротехнички мерки на одржливо земјоделство го намалуваат или избегнуваат загадувањето на почвата, водата и воздухот и како такви се алтернативи за интензивно земјоделство, кое е се повеќе ризично за животната средина и се напушта во Европската унија. Принципите на одржливо земјоделство се, пред сè, употреба на локални ресурси, како што се биолошка фиксација на азот, реставрација на почвата, употреба на природни непријатели во заштитата на растенијата и примена на земјоделски нуспроизводи и други активности (на пр. отстранување урбан отпад).

 Во одржливото земјоделство, агрохемикалиите (производи за заштита на растенијата и минерални ѓубрива) се ограничени во сите операции на обработување што ја деградираат почвата и ја загадуваат животната средина, со што се заштитува биодиверзитетот и интегритетот на луѓето и другите организми што живеат таму.

 Одржливото земјоделство е прифатливо и за производителите и за потрошувачите. Тоа е лидер на економски и социјален развој, и бидејќи правично ги дистрибуира природните ресурси, почитувањето на животната средина ја подобрува одржливоста на системот со користење на ресурси на правилен начин. Во таков систем, семејната фарма или фарма е организирана според принципот на под-систем што функционира како затворен систем отворен за сите.

Затоа, основните принципи на одржливо земјоделство се:

1. Интегрирана заштита на растенијата што ги намалува економските, здравствените и животните ризици. Со користење на сите достапни мерки за заштита на растенијата, се намалува употребата на производи за заштита на растенијата, а со тоа и нивните потенцијално негативни ефекти врз здравјето на потрошувачите и животната средина;
2. Ротација на земјоделските култури што обезбедува висококвалитетна храна за домашните животни намалување на трошоците и трошоците за рециклирање на добиточна храна кај добитокот. Ја чува антропогената почва од негативни абиотски фактори,а заштитните култури и меѓукултурите вметнати во ротацијата на земјоделските култури, како и остатоците од земјоделски култури играат посебна улога затоа што тие ги потиснуваат плевелите,ја контролираат ерозијата, ја зголемуваат содржината на хранливи материи и ја подобруваат структурата на почвата;
3. Конзервациската обработка на почвата со зачувување на влажноста на хумусот и почвата, ја намалува ерозијата од вода и ветер, трошоците за производство, енергијата и времето потрошено за обработување; 4.Зачувувањето на вода и влага во почвата ќе стане најважниот дел од надзорот во земјоделството затоа што тоа е вклопено меѓу шумите, ридовите и водните области;
4. Заштитните култури, меѓукултурите и остатоците од жетвата ја штитат почвата од неповолни абиотски фактори, ја контролираат ерозијата и потиснувањето на плевелите со што влијаат врз подобрувањето на структурата и зголемувањето на хранливата содржина на почвата;
5. Биолошката различност го намалува ризикот од влијанието на неповолни временски услови и штетите од напади на болести и штетници, а дрвјата и грмушките ја зголемуваат популацијата на корисни инсекти и друга фауна;
6. Ѓубрењето се состои во на примена на домашни ѓубрива,шталски ѓубрива, и легуминозни сидерации со цел да се намали употребата на фабрички ѓубрива со азот;
7. .Дрвјата и грмушките на фармата се исто така најбезбедна заштита од силни ветрови;
8. пазарот се менува затоа што продавањето на стоки во градовите е клучот за профитабилноста, а директната продажба до купувачот носи многу придобивки. За интегрираното производство, подготвени се технолошки упатства кои дефинираат задолжителни правила / забрани на кои производителите во интегрираното производство мора да се придржуваат. Упатството се заснова на принципите на добра земјоделска практика и минималните услови што треба да се исполнат. Во рамките на технолошките услови, постои посебен дел кој е составен од интегрирана заштита на растенијата, каде што дефинираните услови и методи за заштита на растенијата специфицирани според земјоделските култури и штетните организми.

Извор: https://www.agroportal.hr/